1. Słuchanie wiersza H. Bechlerowej „Trzy Małgorzatki”.

Dzień obudził w lesie kwiatki,
szły do lasu Małgorzatki.
Z koszykami szły. A ile ich było? Trzy!

Pierwsza poszła dróżką w prawo,
gdzie mech siwobrody.
Czarny żuk ją zaprowadził
na czarne jagody.

Druga poszła dróżką w lewo,
tam poziomki rosły.
Dwie wesołe wiewióreczki
koszyczek jej niosły.

A ta trzecia Małgorzatka
biegnie wzdłuż strumyka.
- Może w cieniu pod brzózkami
znajdę borowika?

Cicho wszędzie. Muszka brzęczy,
motyl trąca kwiatki.
Pogubiły swoje ścieżki
wszystkie Małgorzatki.

Pierwsza poszła w las daleko,
nie chce jagód szukać.
Siadła w trawie i słuchała
długiej bajki żuka.

A ta druga zapomniała,
gdzie poziomki rosną,
i tańczyła z wiewiórkami
pod zieloną sosną.

Trzecia bardzo się zmęczyła,
nie ma borowika.
Szła za pliszką, co wesoło
skacze po kamykach.

Wtem głos jakiś echo niesie:
Stuk-puk! Stuk-puk! – słychać w lesie.
Małgorzatki usłyszały,
przystanęły, pomyślały…

Pomyślała każda tak:
„To na pewno jakiś znak.
Może jedna Małgorzatka
po lesie mnie szuka?
Może druga Małgorzatka
kijkiem w drzewo stuka?”

Idą, idą Małgorzatki,
wiatr szeleści z cicha.
Stuk-puk! Stuk-puk! – coraz głośniej,
coraz bliżej słychać.

Przez zieloną, leśną trawę,
przez mech siwy szły.
Spotkały się pod sosną
Małgorzatki trzy.

A na sośnie pod koroną
ptak! Czapeczkę ma czerwoną!
Więc trzy małe Małgorzatki
kłaniają się w pas:
– Dziękujemy ci, dzięciole,
że znalazłeś nas.

Rozmowa na temat wiersza:
- Ile Małgorzatek szło do lasu?
- Co chciała zbierać pierwsza, druga, a co trzecia Małgorzatka?
- Czy dziewczynki robiły to, co planowały? A co robiły?
- Kto pomógł dziewczynkom się odnaleźć?
- Czy dzieci powinny chodzić same do lasu?

2. Słuchanie filmiku edukacyjnego „Instrumenty – dźwięki dla dzieci”.

Dzieci nie patrząc na ekran, odgadują o jakim instrumencie mowa,

Link do filmiku edukacyjnego: Instrumenty – dźwięki dla dzieci

3. Ćwiczenia ruchowe z udziałem apaszki.

- Rysowanie na dywanie chustką figur geometrycznych: najpierw małych, a następnie coraz większych
- Skakanie na jednej nodze wokół chustki leżącej na podłodze, w jedną i w drugą stronę, przeskakiwanie obunóż przez chustkę: w przód i w tył
- Naprzemienne chwytanie palcami stopy chustki leżącej na podłodze, podawanie jej do ręki
- Dzieci wyrzucają przed siebie oburącz chustki w pozycji klęku, a następnie pochylają do przodu i przysuwają chustki do siebie
- Dzieci stają w parach naprzeciwko rodzica. Trzymają się za swoje chustki na krzyż i delikatnie przeciągają się raz w jedną, raz w drugą stronę
- Jedno z dzieci wykonuje dowolne ruchy chustką, stojąc przed lustrem. Rodzic, jako lustro, odbija te ruchy, czyli jak najprecyzyjniej je naśladuje
- Dzieci dmuchają w chustki trzymane za dwa rogi – lekko i mocno

4. Powtarzanie za rodzicem krótkich wypowiedzeń.

Czarny żuk w twardym pancerzu.
Dwie tańczące wiewióreczki.
Skacze pliszka raz, dwa, trzy.
Śpiewa las, szumi las.
Kukułeczka kuka, cudzego gniazda w lesie szuka.